Ο Δημήτρης Κουκάκης μίλησε με πρώην “πράσινους” που έχουν “φάει με το κουτάλι” τα παιχνίδια ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας . Ο “Στρατηγός” του Ελληνικού ποδοσφαίρου , Μίμης Δομάζος , ο “Ψηλός” του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδας , Αντώνης Αντωνιάδης , ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης γνωστός και ως “Σάλπιγκολ” και ο “Βάσκος” Γιόσου Σαριέγκι παρουσιάζουν αποκλειστικά στο “P” την καλύτερη ιστορία που θυμούνται από ντέρμπι “αιωνίων”.
Ποια παιχνίδια με αντίπαλο τους Πειραιώτες δεν θα ξεχάσουν ποτέ οι φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ; Ποιο γκολ έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη του Δημήτρη Σαλπιγγίδη ; Ποιο παιχνίδι θυμάται μέχρι και σήμερα ο πρώην κεντρικός αμυντικός του “τριφυλλιού” Γιόσου Σαριέγκι;
Μίμης Δομάζος
“Αρχικά , με τον Ολυμπιακό έχω βάλει γκολ με απευθείας εκτέλεση φάουλ, έχω βάλει με χτύπημα κόρνερ , όπως και με ψαλίδι .Το τελευταίο , όλος ο κόσμος το θυμάται και μου το λένε ακόμα και τώρα που με βλέπουνε. Αυτό θυμάμαι πιο πολύ από όλα! Η ατμόσφαιρα σε εκείνο το παιχνίδι ήταν εντυπωσιακή.
Γενικά, όταν παίζαμε με τον Ολυμπιακό ήταν ωραία , γιατί υπήρχε κόσμος και από τις δύο ομάδες στο γήπεδο. Οι φίλαθλοι ήταν πολύ φανατικοί ! Βέβαια , δεν είχαμε αντιμετωπίσει τσακωμούς και συγκρούσεις , όπως σήμερα. Οι παίχτες ήταν πιο σκληροί από ό,τι η εξέδρα. Εκείνη την εποχή , οι ποδοσφαιριστές , γενικά μιλώντας , έπαιζαν πολύ δυνατά , για την αξιοπρέπεια, την φανέλα και τον κόσμο . Λεφτά δεν έπαιρνε κανείς.
Όταν το ντέρμπι ήταν προγραμματισμένο να γίνει στις 15:00 , ο κόσμος πήγαινε από τις 11-12 . Γέμιζε το γήπεδο και αυτό ήταν που ωραίο , γιατί οι φίλαθλοι των δύο ομάδων ήταν κοντά. Άλλοι έπαιζαν τάβλι , άλλοι έτρωγαν σάντουιτς και άλλοι έκαναν πλάκες μεταξύ τους , κάτι που δεν γίνεται σήμερα ! Σε εκείνο το παιχνίδι που θυμάμαι είχαμε έρθει ισόπαλοι 1-1 με την ομάδα του Ολυμπιακού και ήταν ένα από τα πολλά παιχνίδια που οι αντίπαλοι με είχαν “παίξει” δυνατά .
Πάντα έτρωγα ξύλο από όλες τις ομάδες , εννοώντας ότι με έπαιζαν σκληρά. Ωστόσο , βλέπεις ότι , έπαιζα 22 χρόνια και δεν τραυματίστηκα ποτέ , χωρίς καλαμίδες που φοράνε σήμερα. Δεν μπορούσαν να με χτυπήσουν , διότι και εγώ μέσα στο γήπεδο δεν ήμουν καλό παιδί. Όταν , με χτυπούσες θα κοιτούσα να βρω μια φάση να σου ανταποδώσω το χτύπημα. Έτσι, παρόλο που με κυνηγούσαν κάθε φορά από πίσω να μην πάρω την μπάλα, αφού κάθε προπονητής έλεγε πιάστε τον Δομάζο , για να έχουμε πιθανότητες να κερδίσουμε τον Παναθηναϊκό , δεν με πλησίαζαν πολύ.
Εγώ ήξερα σε κάθε παιχνίδι , ποιος θα έρθει πάνω μου και προετοιμάζουν όλη την εβδομάδα για να παίξω την Κυριακή. Αυτό που μου έχει μείνει αναλλοίωτο μέσα στην μνήμη μου είναι ότι , όχι μόνο οι παίκτες των “ερυθρόλευκων” , αλλά και κανείς άλλος δεν μου μπορούσε να με κυνηγήσει , καθώς είχα πολύ δυνατά πνευμόνια. Επομένως , το παιχνίδι του 1973-74 δεν θα το ξεχάσω ποτέ , τόσο για το ψαλιδάκι που πέτυχα όσο και για την καταπληκτική ατμόσφαιρα που υπήρχε στο γήπεδο από τους φιλάθλους και των δύο ομάδων.”
Αντώνης Αντωνιάδης :
“Πρώτα απ’ όλα , οι αγώνες ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό είναι πάντοτε υπαρξιακοί, καθώς ο εγωισμός και το πρεστίζ των παιχτών και των φιλάθλων βοηθούν να γίνονται μεγάλοι αγώνες. Για αυτό λέγεται και ντέρμπι των αιωνίων. Δεν γινόντουσαν ποιοτικοί αγώνες , αλλά κάθε ομάδα είχε αυτό το πολύ δυνατό συναίσθημα τον πόθο και την επιθυμία να κερδίσει.
Υπήρχε μεγάλο άγχος στους ποδοσφαιριστές ενώ , στην κερκίδα των δύο ομάδων γινότανε το ” έλα να δεις “. Οποίος ερχόταν από άλλη χώρα του έμενε η εικόνα μέσα του αναλλοίωτη, θα την θυμόταν μέχρι να πεθάνει .Εκείνη την μέρα , ο Παναθηναϊκός δεν ήταν στα πολύ καλά του ωστόσο έπαιζε τον Ολυμπιακό 80 λεπτά μονότερμα. Σε αυτό το παιχνίδι ο φίλος μου , ο Παναγιώτης ο Κελεσίδης , ο οποίος έπιασε τα άπιαστα. Έπιασε 4 προσπάθειες δικές μου τις οποίες άλλος τερματοφύλακας δεν θα μπορούσε.
Βρέθηκε σε μια φανταστική μέρα και από το παιχνίδι καθιερώθηκε ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της Ελλάδας. Δεν δέχτηκε γκολ. Μια καρφωτή κεφάλια μου , την σταμάτησε πάνω στην γραμμή του τέρματος στο καθετί δοκάρι. Επίσης , θυμάμαι που έκανα ένα μονοκόμματο σουτ από το πέναλντι και πριν σηκώσω το πόδι κάνει μπλονζόν ,διώχνοντας την μπάλα κόρνερ. Δεν μπορούσε να δεχτεί γκολ με τίποτα.
Τότε γίναμε πολύ καλοί φίλοι με τον Παναγιώτη . Έγινε ένα ματς που έτριβε τα μάτια του όλος ο κόσμος – Και οι Παναθηναϊκοί και οι λίγοι Ολυμπιακοί -Μιλάμε για ένα απίθανο παιχνίδι. Υπήρχε μεγάλη εναλλαγή συναισθημάτων. Έπαιζε ο Παναθηναϊκός μονότερμα , αλλά με ένα έξυπνο πλασέ του Αργυρούδη , χάσαμε 0-1. Αυτό είναι το μεγαλείο του ποδοσφαίρου. Πάμε τώρα στο “ζουμί” της ιστορίας :Τότε ,όταν χάναμε δεν διασκεδάζαμε .
Όμως εκείνη την βραδιά , μετά από το παιχνίδι που ηττηθήκαμε 0-1 απ’ τον Ολυμπιακό ,μια παρέα με παρέσυρε να πάμε στα μπουζούκια. Πάμε στον ”Can Can” στον Κηφισό ,όπου τραγουδούσε ο αείμνηστος Στράτος Διονυσίου. Κάποια στιγμή μπαίνει στο μαγαζί ο Κελεσίδης .Έρχεται τότε ο μετρ που ήταν προσωπικός μου φίλος και μου λέει: “ σήκω να χορέψεις”. “Είσαι καλά ;” του λέω “σήμερα χάσαμε και θα σηκωθώ να χορέψω; Αυτό δεν γίνεται με τίποτα.” Έρχεται μετά από λίγο και μου λέει ότι είναι εκεί ο Κελεσίδης να χορέψουμε μαζί.
“Αυτό δεν γίνεται” του απαντώ. “Ο Κελεσίδης θέλει να χορέψει γιατί κέρδισε , αλλά εμείς χάσαμε”. Με τα πολλά και επειδή ήταν πολύ φίλος μου και έπαιξε και καλά σηκώνομαι να χορέψουμε ένα ζεϊμπέκικο: “Αετός αετό μεγάλωνε.” Το μπουζουξίδικο ήταν γεμάτο, 600 άτομα είχε. Τα μπροστινά τραπέζια όλα έπεσαν στην πίστα , όταν χορεύαμε και οι δύο. Έχω και σχετική φωτογραφία. Έγινε το έλα να δεις.
Αυτό έγινε ,γιατί ήρθε ο Κελεσίδης που ήταν από τους καλύτερους τερματοφύλακες ενώ , εγώ ήμουν πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη και είχα καταξιωθεί. Καταλήγοντας , από τότε γίναμε πολύ καλοί- αδελφικοί φίλοι. Μέχρι σήμερα τον αγαπάω όπως με αγαπάει και αυτός. Αυτή ήταν η ιστορία που έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου από ντέρμπι “Αιωνίων”.”
Δημήτρης Σαλπιγγίδης
“Το ντέρμπι “αιωνίων” που έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό μου είναι αυτό , που είχαμε κερδίσει 0-1 , την πρώτη μου χρονιά στην Αθήνα και τον Παναθηναϊκό (2006/2007). Είναι η χρονιά με το γκολ του Παπαδόπουλου στα τελευταία λεπτά παιχνιδιού.
Τα ντέρμπι ανέκαθεν χαρακτηρίζονταν από το πάθος, την ένταση και φυσικά το υψηλό επίπεδο τους. Όμως , το αυτό παιχνίδι που ήταν και το πρώτο μου ντέρμπι “αιωνίων” , σε συνδυασμό με την νίκη και το λεπτό στο οποίο ήρθε , ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη εμπειρία.
Παρόλα αυτά , όσο αναφορά τα προηγούμενα που σου είπα (πάθος ένταση) , τον παλμό της κερκίδας – είτε στο Καραϊσκάκη είτε στην Λεωφόρο ή στο ΟΑΚΑ -, ήταν παιχνίδια που ήταν τόσο έντονα που δεν τα ξεχνάς ποτέ. Πρέπει να πω ότι , όταν έχεις κάποια εμπειρία μπορείς να διαχειριστείς το να αγωνίζεσαι στην έδρα του αντιπάλου (σ.σ Για παράδειγμα , στο Στάδιο Καραϊσκάκης) και την ατμόσφαιρα της κερκίδας.
Αυτή η αντιπαλότητα που υπάρχει ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και η ένταση της κερκίδας σε εξιτάρει παραπάνω και δεν σε φοβίζει. Επομένως , σε βοηθάει περισσότερο αν έχεις την εμπειρία να αντιμετωπίσεις αυτά τα παιχνίδια και σου δίνει ένα κίνητρο παραπάνω να αποδόσεις καλύτερα. Αν είσαι νέος και δεν έχεις τις εμπειρίες , ίσως αυτό σε επηρεάσει αρνητικά όσο αναφορά την απόδοση σου.
Είναι ωραίο να παίζεις δηλαδή , σε τέτοιου είδους παιχνίδια με την δυναμικότητα και αντιπαλότητα που υπάρχει ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες .Τελειώνοντας , το 0-1 ήταν μια νίκη στο Καραϊσκάκη μετά από αρκετά χρόνια . Αν κερδίζεις ένα ντέρμπι σε αυτό το σημείο (89’ λεπτό) , που ο αντίπαλος δεν μπορεί να κάνει τίποτα πραγματικά είναι πάρα πολύ ωραίο συναίσθημα. Είναι μια στιγμή που μου έχει μείνει χαραγμένη και την απολαύσαμε όλοι.”
Γιόσου Σαριέγκι:
“Θυμάμαι πολλές ιστορίες. Μια από αυτές είναι το παιχνίδι που είχαμε χάσει 0-1 απ’ τον Ολυμπιακό στο Ο.Α.Κ.Α , το 2010. Τότε , ήμουν στο νοσοκομείο( ΥΓΕΙΑ) , γιατί η γυναίκα γέννησε το παιδί μου .Πρέπει να πω ότι , ήμουν εκτός αποστολής γιατί αντιμετώπιζα πρόβλημα τραυματισμού .
Αυτό που δεν πρόκειται να ξεχάσω είναι , να είμαι στο νοσοκομείο με τη γυναίκα μου και να ακούμε τον ήχο που δημιουργούσαν οι φίλαθλοι μας ,από τόσο μακριά! Υπήρχε καταπληκτική ατμόσφαιρα στο γήπεδο και ήταν κρίμα που χάσαμε 0-1, ενώ ο αντίπαλος δεν έκανε τίποτα πέρα από μια τελική, ενώ εμείς κάναμε εκπληκτικό ματς. Ένα απίστευτο ματς , στο οποίο δεν μπορούσα να αγωνιστώ.”
Οι παραπάνω πρώην ποδοσφαιριστές των “πράσινων” μας είπαν την ιστορία , που δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ και αφορά το ντέρμπι “Αιωνίων”.
Επειδή όμως , η ζωή συνεχίζεται και η ιστορία θα γραφτεί αύριο στο γήπεδο της Λεωφόρου , μείνετε συντονισμένοι στο “P” για να ακούσετε την περιγραφή του ντέρμπι απ’ τον Νίκο Παγκάκη . Τέλος , μην χάσετε την πρώτη αποκλειστική συνέντευξη του Κάρλος Ζέκα μετά τον τραυματισμό του στο “P” και άλλα ενδιαφέροντα θέματα , σχετικά με την σημερινή μάχη στο “Απόστολος Νικολαΐδης”.
Ακολουθήστε το Paopantou.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα πράσινα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Κάνετε follow στο YOUTUBE του Paopantou, για να δείτε on camera τους πρωταγωνιστές με το “τριφύλλι”
