Στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος, η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς γκρέμισε ότι έχτιζε με κόπο τέσσερις μήνες. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού αναρωτιούνται τι έχει συμβεί μετά το Μουντιάλ, γιατί η ομάδα τους παρουσιάζεται έτσι και τι ακριβώς φταίει. Γίνεται αρκετός λόγος για τις μεταγραφές που δεν έχουν γίνει, για ντεφορμάρισμα βασικών παικτών, ακόμα και για κόπωση. Στην μεγαλύτερη αγωνιστική κρίση της διετίας, το PAOPANTOY.GR ξεφεύγει από τα καθιερωμένα και σας καταθέτει τεκμηριωμένα τους λόγους της αγωνιστικής καθίζησης. Διαβάστε για το μόνιμο set παιχνίδι, τον αργό ρυθμό ανάπτυξης και στην «αδικία» των επιθετικών του όπλων.
Έφτιαξε την ομάδα του να κερδίζει τους «μικρούς».
Το πρόβλημα της περσινής ομάδας του coach Γιοβάνοβιτς, ήταν η αδυναμία να κάνει συνεχόμενες νίκες εκτός έδρας. Ο Παναθηναϊκός έχασε νωρίς την επαφή του με την κορυφή καθώς στα εκτός έδρας παιχνίδια της επαρχίας παρακολουθούσαμε ένα συγκεκριμένο μοτίβο.Τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται πίσω στο σκορ και να μην μπορεί να τα ανατρέψει, με αποτέλεσμα η απόσταση με την κορυφή να αυξάνεται συνεχώς. Στα εντός έδρας παιχνίδια, ο κόσμος του Παναθηναϊκού ανυπομονούσε να δει την ομάδα του να αγωνίζεται, σκόραρε αρκετά, ενώ κατάφερνε να εξυπηρετεί διαφορετικά πλάνα κάθε φορά, ανάλογα με τον αντίπαλο. Ήταν ικανός να κάνει παιχνίδι υπομονής, να πάει σε πιο άμεσο παιχνίδι ή ακόμα να αλλάξει και αγωνιστική διάταξη. Χαμαιλέων με λίγα λόγια.
Ο coach Γιοβάνοβιτς μετά τον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, έθεσε ως στόχο την φετινή αγωνιστική χρονιά η ομάδα του να μπει σε διαδικασία πρωταθλητισμού. Για να τα καταφέρει, ήξερε ότι πρέπει να μείνει κοντά στην κορυφή όσο το δυνατόν περισσότερο και να κερδίζει τα λεγόμενα «μικρά» παιχνίδια, ξεπερνώντας το περσινό αγωνιστικό πρόβλημα. Έφτιαξε μια τακτική λοιπόν σε χαμηλό ρυθμό και αρκετή υπομονή στο παιχνίδι της, με σκοπό απέναντι σε πιο «αδύνατους» αντιπάλους να κυριαρχήσει. Πράγματι, ο φετινός Παναθηναϊκός δεν κινδυνεύει στα παιχνίδια που πέρυσι έχανε βαθμούς και χωρίς να βγάζει μάτια, καταφέρνει και μαζεύει τις νίκες που χρειάζεται. Ομάδες που δεν τον πιέζουν και κάθονται στο δικό τους μισό. Η τακτική του Γιοβάνοβιτς είναι η ενδεδειγμένη για νίκη καθώς δεν δίνει περιθώρια στον αντίπαλο για αντεπίθεση. Έχοντας εξασφαλισμένο το μηδέν στην άμυνα, το πότε θα σκοράρει είναι καθαρά θέμα χρόνου και συγκυριών.
Αρνείται να προσαρμοστεί στις ομάδες που τον πιέζουν
Το μεγάλο πρόβλημα μετά το Μουντιάλ, είναι η αδυναμία προσαρμογής στις ανάγκες των μεγάλων παιχνιδιών. Απέναντι στις top ομάδες τις χώρας που δεν σε περιμένουν πίσω από την σέντρα. Η τακτική του Γιοβάνοβιτς που κερδίζει τους μικρούς είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Όταν ο αντίπαλος σε πιέζει πρέπει να βγάλεις την μπάλα αρκετά γρήγορα και κάθετα από την άμυνά σου. Φανταστείτε εσάς σε έναν μεγάλο οικόπεδο να σας κυνηγάει ένας σκύλος, για να του ξεφύγετε θα πρέπει να κάνετε κάτι γρήγορα και άμεσα. Αν ο σκύλος είναι μακριά έχετε χρόνο να πάτε αργά. Όταν ο Παναθηναϊκός πιέζεται, δεν συμβαίνει τίποτα το διαφορετικό. Οι ποδοσφαιριστές του επιμένουν να προσπαθούν να βγάλουν την μπάλα από την άμυνα με πολλές πάσες και χωρίς ασφάλεια. Ακόμα και όταν το καταφέρνουν, έχουν αργήσει να μεταφέρουν την μπάλα στο κέντρο, πάλι κλείνονται και αναγκάζονται να ξαναγυρίσουν την μπάλα στην άμυνα. Φαύλος κύκλος. Η ανάπτυξή του είναι αρκετά αργή και προβλέψιμη, είναι κουραστική για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές που έχουν συνέχεια την πίεση του «μην κάνω λάθος». Δεν υπάρχει καμία διάθεση να κάνουν το σωστό και να παίξουν γρήγορα και κάθετα, σπάζοντας τις γραμμές άμυνας και είναι καταδικασμένοι να αγωνίζονται πάντα απέναντι σε οργανωμένες άμυνες.
Καταστρέφει τους μεσοεπιθετικούς του
Σπόραρ, Βέρμπιτς, Ιωαννίδης, Παλάσιος και Μπερνάρ, πάντα αγωνίζονται απέναντι σε οργανωμένες άμυνες. Ο Παλάσιος πέρσι έκανε θραύση στους κενούς χώρους, φέτος φαίνεται ντεφορμέ. Το μεγάλο προσόν του Βέρμπιτς που είναι η καλή τοποθέτηση στην αντίπαλη περιοχή και η ικανότητά του να πηγαίνει σε πολλές τελικές, δεν το έχουμε δει και ο Σλοβένος μοιάζει σαν να είναι κάποιος άλλος. Ο Σπόραρ που στον ΠΑΟΚ, στον Ολυμπιακό ή στην ΑΕΚ θα είχε για πλάκα 15 γκολ στο πρωτάθλημα, δεν κάνει καν σουτ καθώς η μπάλα δεν φτάνει σε αυτόν, ενώ αγωνίζεται στο όριο του offside σε μία ομάδα που παίζει με χαμηλού ρίσκου πάσες χωρίς κάθετες. Ο Μπερναρ αναλώνεται σε ρόλο δεξιού εσωτερικού χαφ με δεξί πόδι, αναγκάζεται να χρησιμοποιεί συνεχώς το κουτουπιέ για να βρει συμπαίκτη του από αριστερά. Πως να κάνει κάθετη με δεξί πόδι από δεξιά; Ο Ιωαννίδης ξεχωρίζει όταν ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να κυνηγήσει γκολ και βγαίνει όλος μπροστά παίρνοντας ρίσκα. Σε set παιχνίδι δεν υπάρχει καμία διαφορά από τον Σπόραρ.
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα που δεν μου κάθονται πλέον καλά, όμως δε θα μηδενίσω την πραγματικά μεγάλη προσπάθεια του coach Γιοβάνοβιτς στον αγώνα που κάνει για να φέρει τον Παναθηναϊκό και πάλι στην κορυφή. Ίσως έχει έρθει η ώρα όμως να αναπροσαρμόσει στο μυαλό του κάποια πράγματα στο “χτίσιμο των επιθέσεων”, να σταματήσει να θέλει να είναι τόσο dominant και να βοηθήσει την ομάδα του. Η διαφορά από αυτό που βλέπουμε σήμερα με αυτό που πραγματικά μπορεί να κάνει τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή είναι ελάχιστη. Για αρχή, το πραγματικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι ούτε οι μεταγραφές, ούτε το ντεφορμάρισμα. Είναι η επιμονή του να παίζει πολύ αργά στην πίσω γραμμή του και αντιστοίχως να μην μπορεί να βάλει πίεση στην αμυντική γραμμή των αντιπάλων. Αυτά τα δύο είναι άμεσα συνδεδεμένα, καθώς όσο αργείς να μεταφέρεις την μπάλα, τόσο πιο εύκολο είναι για τον αμυνόμενα να οργανωθεί και να σε αντιμετωπίσει χωρίς να πιεστεί.
Γιώργος Ζουρντός
Follow το Paopantou.gr στο Google News για να μάθεις πρώτος τα πράσινα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Κάνε follow στο YOUTUBE του Paopantou, για να δεις on camera τους πρωταγωνιστές με το “τριφύλλι”. Follow το paopantou στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μάθεις σε χρόνο dt όλα τα νέα.
